Top 5: Szwedzkie piosenki po szwedzku, które najbardziej zapadły mi w pamięć

Znacie to uczucie, kiedy wystarcza Wam kilka dźwięków jednej piosenki, byście przypomnieli sobie, nawet z wieloma szczegółami, okoliczności, w których usłyszeliście ją po raz pierwszy albo czas, kiedy słuchaliście jej naprawdę dużo? Ja tak właśnie mam. 
Oto lista pięciu szwedzkich piosenek - po szwedzku (wreszcie!), do których mam ogromny sentyment - w kolejności, w jakiej wpadały mi w ucho.

1. Lisa Ekdahl - Vem vet (1994)

Vem vet ("Kto wie") Lisy Ekdahl to pierwsza piosenka po szwedzku, której nauczyłam się w całości i którą w całości potrafiłam zaśpiewać! Z tego co widzę, to jeden z najpopularniejszych utworów wykorzystywanych na lekcjach języka szwedzkiego - i nic dziwnego. Łatwo wpada w ucho, refren powtarza się naprawdę wiele razy, a zwrotki właściwie są tylko dwie i pojawiają się w nich podobne struktury. Do tego jeszcze słodziutki głos wokalistki i romantyczny tekst - przepis idealny!

2. Monica Zetterlund - Sakta vi gå genom stan (1961)

Sakta vi gå genom stan ("Powoli idziemy przez miasto") to "zeszwedczona" wersja amerykańskiego jazzowego Walkin' My Baby Back Home (dla porównania do odsłuchania tutaj). Tę piosenkę również poznałam na zajęciach, razem z powyższym filmikiem. Bardzo spodobał mi się ten nostalgiczny klimat minionych czasów. Do tej pory lubię włączyć ten utwór kiedy jadę tramwajem po mieście, nawet jeśli nie jest to Sztokholm, tak piękny, jakim opisuje go Monica Zetterlund śpiewając Sakta vi gå genom stan.

3. Mikael Wiehe - Flickan och Kråkan (1981)

Przyznam, że kiedy pierwszy raz usłyszałam ten utwór, nie od razu przypadł mi do gustu. Na początku denerwowały mnie przesterowane dźwięki gitar i syntezatorów, to dziwne pitu-pitu w tle i skoński akcent Mikaela Wiehe. Zafascynował mnie jednak tekst. Inspiracją do napisania piosenki, której tytuł po polsku brzmiałby "Dziewczynka i wrona", był rysunek Oscar Cleve, na którym mała dziewczynka biegnie z ranną wroną. W utworze można  poczuć właśnie to tempo biegu, nadzieję i bezsilność.

źródło

4. Caroline af Ugglas - Snälla, snälla (2009)

Caroline af Ugglas startowała z utworem Snälla, snälla ("Proszę cię, proszę") w lokalnych eliminacjach do konkursu Eurowizji w 2009 roku. Ta piosenka będzie idealną propozycją dla tych, którzy w smutne dni lubią się bardziej zdołować jeszcze smutniejszymi piosenkami. Jest tu dużo dramatyzmu, rozpaczy i błagania, nie tylko w tekście, ale też i w samym wykonaniu piosenkarki. Swoją interpretacją i ubraniem Caroline wzbudziła wtedy wiele komentarzy - jednym absolutnie się nie podobała, inni byli pod wrażeniem. Ja dałam się ponieść emocjom z piosenki.

5. Håkan Hellström - Det kommer aldrig va över för mig (2013)

 

Nie do końca rozumiem fenomen Håkana Hellströma, czasem ciężko przychodzi mi przesłuchanie jego utworów do końca. Hellström wygrał w tym roku trzy szwedzkie nagrody Grammis, w kategoriach rock, autor tekstu oraz utwór roku, właśnie za Det kommer aldrig va över för mig. Dla mnie też ten utwór wygrał rok 2013 - nie dlatego, że go polubiłam, ale dlatego, że jak wpadł mi raz w ucho, to nie mógł się już ode mnie odczepić. Być może dlatego, że tak bardzo przypomina mi inne utwory, trochę brzmi jak When we were young The Killers i troszkę jak Heaven Briana Adamsa...  Kojarzy mi się też z tegorocznymi wakacjami, kiedy cały czas słyszałam go w szwedzkim radiu.

Może Wy macie też jakieś wspomnienia ze szwedzkimi piosenkami? Może któraś z nich teraz Wam wpadnie w ucho i będzie towarzyszyć do końca dnia?