Po sąsiedzku: Oslo [zdjęcia]

Na Szwecjoblogu pojawił się już "sąsiedzki" wpis o Kopenhadze i Helsinkach, przyszła też pora na kolejną północną stolicę: Oslo. Na wycieczkę do Norwegii wybrałyśmy się z przyjaciółką bez większych oczekiwań i tym razem bez parcia na zaliczanie jak największej liczby atrakcji turystycznych.

O ile Sztokholm po jednodniowym spacerze zapamiętałam jako trochę snobistyczny, Kopenhagę jako bardzo hipsterską, Helsiniki jako nieco senne, tak do Oslo trudno mi przyporządkować jakiś przymiotnik. Norweska stolica przede wszystkim nie stwarzała od razu wrażenia największego miasta kraju - ten nastrój pojawiał się dopiero w miejscach, w których roiło się od zwiedzających. Nie znaczy to, że miasto jest nudne, ale jak dla mnie, Oslo mogłaby śmiało być miastem dla trzydniowych turystów: jeden dzień na beztroskie spacerowanie (patrz: my), drugi na zwiedzanie muzeów i innych atrakcji (Munch! Ibsen! Łodzie wikingów! Skocznia Holmenkollen! Statek polarny Fram! Centrum Pokojowe Nobla!) i trzeci na wycieczkę na wyspy. Kolejność dowolna. Numery 2 i 3 to dla mnie powód, żeby jeszcze kiedyś tu zajrzeć. A póki co, zabieram Was na spacer!

Katedra w Oslo - to tu odbywały się śluby rodziny królewskiej

Trolle - obowiązkowy motyw większości pamiątek z Norwegii

Karl Johans gate, główna ulica Oslo

Dziewiętnastowieczny budynek norweskiego parlamentu (Stortinget)

Teatr Narodowy

Ratusz, którego wnętrza nas absolutnie zachwyciły

To tu, w budynku ratusza, wręczana jest pokojowa nagroda Nobla

Portrety królewskie w ratuszowej sali bankietowej 

Widok na Oslofjorden

Budynek uniwersytetu

Pałac Królewski

wartownik Gwardii Królewskiej

Kiedy sprawdzałam, czy dobrze zapamiętałam poszczególne nazwy poszczególnych etapów naszego spaceru, doczytałam na Wikipedii, że:

W XIX wieku, w czasie gdy Norwegia związana była z unią ze Szwecją, powstało w Christianii wiele budynków użyteczności publicznej. Cztery z nich — w tym budynki uniwersyteckie – umiejscowione są na planie krzyża na dwóch osiach. Naprzeciwko siebie na dłuższej osi leżą budynek Pałacu Królewskiego (Det kongelige slottet) i Paralmentu (Stortinget), zaś na krótszej — kompleks uniwersytecki naprzeciwko Teatru Narodowego (Nationaltheateret). W ten sposób tworzą się dwie opozycje: władza królewska — władza ustawodawcza oraz nauka — kultura.

Nie wiem, na ile taka interpretacja umiejscowienia budynków jest wiarygodna, ale bardzo mi się podoba!

W oddali - skocznia

Oczywiście dotarłyśmy też do Parku Vigelanda, będącego częścią Frognerparken. Dlaczego piszę o oczywistości? Bo to miejsce co roku przyciąga ponad milion turystów! Jedni się nim zachwycają, innym wydaje się kontrowersyjne. Mnie: niesamowicie fascynujące. Wszystko przez dzieła artysty Gustava Vigelanda (i jego pracowników): znajduje się tu ponad dwieście rzeźb, przedstawiających łącznie ponad 600 postaci, niektóre w naprawdę dziwacznych pozach i trudnych do zinterpretowania scenach. My dopatrywałyśmy się w nich metafor życiowego cyklu, choć miałyśmy wrażenie, że ktoś tu chyba z tego całego tego cyklu nie za bardzo przepadał za dzieciństwem...

W Oslo koniecznie trzeba też zobaczyć bardzo ciekawy architektonicznie gmach opery i koniecznie, jak setki innych turystów, przespacerować się po jej dachu. Z góry warto przyjrzeć się budynkom kompleksu biurowego Barcode (nazwa wzięła się podobno stąd, że biało-czarne fasady przypominają kod kreskowy).

Wnętrze opery